Psycholog
Kliniczna nauka o mózgu to poddziedzina nauki o mózgu, która zajmuje się oceną i pomocą niestabilności psychicznej, dziwnym sposobem zachowania i łagodzeniem problemów psychicznych. Obejmuje badanie nauki o mózgu, informacje kliniczne i informacje hipotetyczne z leczeniem niejasnych problemów. Jest to jedna z najbardziej znanych poddziedzin nauki o mózgu. Klinicyści kliniczni zajmują się rozwojem i oceną programu, edukacją i zarządzaniem, badaniami, policją publiczną, wywiadami i różnymi ćwiczeniami, takimi jak biegła praktyka. Oznaczać to będzie, że będą pracować z ludźmi, rodzinami, liczbą osób ogółem, zakładami i stowarzyszeniami. Specjaliści zwykle pracują w grupie, na przykład ekspertów klinicznych, pracowników socjalnych i innych ekspertów ds. dobrego samopoczucia.
Czym jest kliniczna nauka o mózgu i czym różni się od terapeuty?
Często klinicyści są skontrastowani ze specjalistami i pomimo tego, że mają podobny główny cel, ich strategie, przygotowanie i stanowisko są bardzo wyjątkowe. Główną różnicą jest to, że specjaliści wykorzystują model kliniczny do badania problemów psychicznych – co oznacza, że uważają swoich pacjentów za osoby z chorobą – i zalecają lek, chociaż mierzalny klinicysta tego nie robi. Klinicyści kliniczni dodatkowo różnią się od adwokatów i pracowników socjalnych, ponieważ zasadniczo zarządzają pacjentami, którzy dostrzegają problemy. Terapeuta kliniczny leczy przygnębienie, napięcie oraz głębokie i psychiczne problemy. Leczenie pacjenta zazwyczaj obejmuje ocenę ogólnego stanu psychicznego pacjenta, po czym zostanie rozstrzygnięte, które wyraźne okoliczności mogą mieć wpływ na pacjenta. Terapia jest stosowana głównie przez klinicystów w celu złagodzenia cierpienia psychicznego. Podczas tych spotkań zostaną ocenione problemy egzystencjalne pacjenta w atmosferze, w której czuje się on doskonale.
Comments
Post a Comment